در نظام آموزشی دو نوع تدریس وجود دارد. اولین دسته تدریس به صورت تئوری است که مختص یادگیری اصول و قوانین، تارخچه و زندگی نامه و منابع و مفاهیم حفظی می باشد. دسته دوم تدریس عملی است که بسیار موثر تر و کارا تر از دسته اول است. کلیه حرفه ها باید به صورت عملی فرا گرفته شود.
طراحی لباس، کلیه متد های الگوکشی و روش های دوخت از جمله حرفه ها و فن هایی هستند که الزام به تدریس به صورت عملی در آن ها بسیار دیده می شود. در تدریس این حرفه ها روش منحصر به فردی وجود دارد. بدین صورت که ابتدا استاد مربوطه اقدام و عمل مورد تدریس خود را برای هنرجویان یا کارآموزان خود انجام داده و پس از آن هنرجو با وسایلی که در کارگاه عملی در اختیار آنها گذاشته شده است، اقدام به انجام آن عمل زیر نظر استاد می کند.
استاد در این مرحله از آموزش ایرادات کار عملی هنرجویان خود را پیدا و نسبت به تصحیح و اصلاح آنها اقدام می نماید. پس از آنکه هنرجو مبحث و عمل مورد نظر را فراگرفت می تواند کارگاه را ترک نموده و تا جلسه آینده نمونه ای از آن عمل یاد داده شده را به عنوان تکلیف انجام و به مدرس نشان دهد.
نکته بسیار مهم در یادگیری عملی ایمنی هنرجویان در استفاده از تجهیزات است. این ایمنی بیشتر به دلیل عدم مهارت هنرجویان می باشد. کار با تجهیزاتی هچون تجهیزات برش، چرخهای خیاطی و اتو می تواند برای برخی از کار آموزان حادثه ایجاد کند. بدین منظور نظارت مدرس اهمیت بسیار بالایی دارد. در برخی از کارگاه های آموزشی همه شرکت کنندگان بایستی مطابق دستورالعمل اجرایی فعالیت نمایند. البته شایان ذکر است که در طراحی خطری هنرجو را تهدید نمیکند.
سلام
وبلاگتون خیلی کاربر پسند و دوست داشتنیه :)
از وبلاگ منم بازدید کنید:
http://mhdsworld.blog.ir/
ممنون